Bali, deel I
Door: Elvire
Blijf op de hoogte en volg Elvire
11 Augustus 2014 | Indonesië, Singaraja
Het valt direct op nadat we geland zijn, het lijkt alsof we in een ander land belandt zijn en we weten alle vijf niet of ons dat nou wel zo bevalt.
Inmiddels drie dagen verder en het bevalt..., al is het hier wel heel anders!
De eerste nacht verbleven we in Sanur, het Torremolinos van Indonesië en vol Australische bejaarden met rollators. Het "aye mate" was de meest gehoorde kreet, er waren geen moskee zangerts en het rook er naar Friet van Piet. Daar zijn we nou juist niet voor gekomen.
De volgende ochtend worden we opgehaald in een busje voor de lange tocht naar het noorden van Bali. Hup, rugzakken in de bus en met gierende banden dit godvergeten gat uit!
Onderweg de voorbereidingen voor een crematie van een zeer hooggeplaatst persoon gezien (waarvan Olle en ik in eerste instantie dachten dat er een carnavals optocht gehouden zou worden zo groot en prachtig waren de versieringen), we waren teveel gegeneerd om op het aanbod van de chauffeur om foto's te maken in te gaan. Had best gekund, mensen zijn hier trots op hoe ze hun dode geliefden cremeren. The more the merries!
Halverwege de trip nog de gebruikelijke "even lekker overgeven" stop gedaan, dit keer met een gestolen kotszakje uit het vliegtuig, dus gelukkig zonder gaten. :-)
Aangekomen bij de gehuurde villa vallen onze monden open, wat een prachtig huis, een eigen zwembad, twee dames die voor het huishouden en het eten zorgen, het zwarte strand voor de deur en vooral stilte..., nouja, stilte, als de jongens hun klep houden heerst er rust.
Zoals gewoonlijk heeft Sam het snelste contact, de dames zijn fan van 'Semmie', die steeds komt voorproeven van wat er gekookt wordt.
Zonder auto kom je hier nergens, al dachten Tijn en Max daar vanmiddag anders over, zij zouden wel even geld gaan pinnen in het nabij gelegen dorp. Een barre tocht door bergen afval, dode honden en mensen die achter de Belanda's aan bleven lopen volgde. Thuiskomst was zonder slippers, met natte kleding (want gevlucht in de zee) en zonder geld. De kampong had natuurlijk geen ATM.
Morgen dolfijnen of snorkelen, we gaan het beleven!
Inmiddels drie dagen verder en het bevalt..., al is het hier wel heel anders!
De eerste nacht verbleven we in Sanur, het Torremolinos van Indonesië en vol Australische bejaarden met rollators. Het "aye mate" was de meest gehoorde kreet, er waren geen moskee zangerts en het rook er naar Friet van Piet. Daar zijn we nou juist niet voor gekomen.
De volgende ochtend worden we opgehaald in een busje voor de lange tocht naar het noorden van Bali. Hup, rugzakken in de bus en met gierende banden dit godvergeten gat uit!
Onderweg de voorbereidingen voor een crematie van een zeer hooggeplaatst persoon gezien (waarvan Olle en ik in eerste instantie dachten dat er een carnavals optocht gehouden zou worden zo groot en prachtig waren de versieringen), we waren teveel gegeneerd om op het aanbod van de chauffeur om foto's te maken in te gaan. Had best gekund, mensen zijn hier trots op hoe ze hun dode geliefden cremeren. The more the merries!
Halverwege de trip nog de gebruikelijke "even lekker overgeven" stop gedaan, dit keer met een gestolen kotszakje uit het vliegtuig, dus gelukkig zonder gaten. :-)
Aangekomen bij de gehuurde villa vallen onze monden open, wat een prachtig huis, een eigen zwembad, twee dames die voor het huishouden en het eten zorgen, het zwarte strand voor de deur en vooral stilte..., nouja, stilte, als de jongens hun klep houden heerst er rust.
Zoals gewoonlijk heeft Sam het snelste contact, de dames zijn fan van 'Semmie', die steeds komt voorproeven van wat er gekookt wordt.
Zonder auto kom je hier nergens, al dachten Tijn en Max daar vanmiddag anders over, zij zouden wel even geld gaan pinnen in het nabij gelegen dorp. Een barre tocht door bergen afval, dode honden en mensen die achter de Belanda's aan bleven lopen volgde. Thuiskomst was zonder slippers, met natte kleding (want gevlucht in de zee) en zonder geld. De kampong had natuurlijk geen ATM.
Morgen dolfijnen of snorkelen, we gaan het beleven!
-
11 Augustus 2014 - 12:22
Joryne:
Ik lach me gek, zo herkenbaar! Waarom niet snorkelen tussen de dolfijnen? Afijn veel plezier -
11 Augustus 2014 - 12:59
RIta:
Wat jammer van Sanur! Die bejaarden waren er niet toen wij er waren hoor en toen was het heel gemoedelijk, bijna dorps! Maar gelukkig nu in het Noorden waar het veel rustiger is. Ja, je hebt daar nog steeds veel bekijks, dat zal de hele reis wel blijven. Het is wel even wennen dat zwarte zand maar ook een bijzondere plek. De boys zullen de dolfijnen excursie vast geweldig vinden, je komt vaak heel dichtbij. Leuk hoor, om zo af en toe te lezen wat jullie beleven daar en kan niet wachten op jullie belevenissen op Flores maar alles op z'n tijd! Have fun -
11 Augustus 2014 - 13:00
Gon:
leuk, leuk, leuk. ga morgen maar gewoon snorkelen enz. en Tijn 'JE HEBT WEER EEN LEKKERE BLOTE
VOETEN TOCHT GEMAAKT" groetjes
-
11 Augustus 2014 - 13:13
Willeke:
Wat een heerlijk L4-e verhaal! hahahaha -
11 Augustus 2014 - 13:22
Albertjan:
Wat een goed verslag! Klinkt lekker zoals jullie daar zitten. Onze eigen reis van 25 jaar geleden komt weer helemaal boven! We kijken uit naar een volgend verslag!
Geniet! Aj & Hellen en gang -
11 Augustus 2014 - 15:02
Annelou:
2 eigen dames voor de huishouding! dat wordt nog wennen bij terugkomst...
Leuk hoor en vast heerlijk eten!
LL -
11 Augustus 2014 - 15:11
Colette:
Zou toch maar overwegen El4 om een column te gaan schrijven voor een reisgids, de libelle of de Volkskrant. Door het verhaal ben je eigenlijk aanwezig bij deze reis en dat is fun. De begrafenissen zijn idd bijzonder. Mijn oom is ook op die manier begraven met veel pracht en praal.
Heerlijk van dames die alles klaarmaken..gewoon genieten.....
Ik kijk weer uit naar het volgende verslag......knuffel voor jou en de mannen X -
13 Augustus 2014 - 09:35
Evelien:
Wat heerlijk! Krijg er helemaal vakantie-kriebels en een zoete heimwee naar de kretek aroma van.
Veel plezier op Bali.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
